Wernisaż

Dziękuję serdecznie wszystkim zaangażowanym w organizację wystawy pracownikom muzeum. Było co robić...

Nawet szkło zostało ustawione z artystycznym smakiem...

  

Byłem zaskoczony ilością zwiedzających...

Dyrektor muzeum, jak zwykle, rozpoczął wernisaż z dużym poczuciem humoru. Tradycyjnie zostałem obdarowany metalową różą. Ze swej strony podziękowałem za inicjatywę zorganizowania wystawy, oraz całej ekipie za trud włożony w przygotowanie ekspozycji. Pozostało tylko zaprosić gości do oglądania...

A to pierwsza recenzentka moich prac, a tutaj w roli reporterki... Dzięki Ci za cierpliwość i dobre serce...

Cóż mądrego można powiedzieć przed kamerami telewizyjnymi w chwili, gdy wokół gwar, a w głowie pustka...

Było do przewidzenia, że stojący na środku małpiszon, będzie obiektem największego zainteresowania...

Jak tu ubrać w słowa coś, co się wydłubało w drewnie... Dyskusjom nie było końca...

Byli też goście, którzy oglądali wystawę bez zaproszenia...

Dużą radość sprawili mi synowie niespodziewanie przyjeżdżając z odległych miejsc na wystawę...

To wzruszające, gdy stary przyjaciel, z którym kiedyś zaczynaliśmy rzeźbienie przyjedzie specjalnie z mego rodzinnego miasta po to, by mi towarzyszyć przez czas wystawy...

Jeszcze tylko ostatni wpis i czas pożegnać gościnne progi Galerii Brama...

I ja tam byłem, miód i wino...Nie piłem, bo byłem kierowcą...:))